Komentarze: 3
Witaj przyjacielu. To będzie tylko kilka słów, żebyś wiedział, że pamiętam, że cię nie zaniedbuję, że nie chcę cię stracić. Nie mówiłam ci jeszcze o tym, ale innych przyjaciół straciłam właśnie przez takie zaniedbania. Przez to, że wydawało
mi się, że oni będą zawsze. Że nie ważne co będę robić to oni i tak zawsze będą, kiedy ja będę ich potrzebowała. Zapominałam, że oni też czasem mogą potrzebować mnie. Inne rzeczy wydawały mi się ważniejsze niż oni, przecież oni i tak byli. Te inne rzeczy to głupie rzeczy, tak głupie, że wstyd mi o nich opowiadać. Może kiedyś. W każdym bądź razie byłam małą samolubną gówniarą. Straciłam ludzi którzy byli moimi przyjaciółmi i nie dałam szansy tym, którzy chcieli nimi być. Teraz nie mam ani przyjaciół, ani kandydatów na przyjaciół. Tylko ciebie, który i tak nie istniejesz. Ale za to nauczyłam się, że o przyjaźń trzeba dbać, że przyjaciele nie są dla mnie, że ja też muszę być dla nich. Że przyjaźń to najważniejsze co człowiek może mieć i nic nie może być ważniejsze. Nic. Bo trudno jest zbudować przyjaźń, przyjaźń taką prawdziwą. Trudno odzyskać taką, którą się straciło (i boję się nawet spróbować)Chcę tylko żebyś wiedział, że nie powtórzę starych błędów, że jestem też dla ciebie i że pamiętam. Że interesują mnie też twoje sprawy, które może kiedyś poznam jeśli przybierzesz realną postać. Może kiedyś, nie tracę nadziei.
Po prostu chcę, żebyś to wiedział.K